Protokół internetowy (RFC 1928), który zapewnia uogólniony serwer proxy, który umożliwia korzystanie z aplikacji klient-serwer — takich jak telnet, ftp i HTTP, działający przez protokół TCP lub UDP — w celu korzystania z usług zapory. SOCKS układa się pod warstwą aplikacyjną i nad warstwą transportową. Gdy klient wewnątrz zapory chce nawiązać połączenie z obiektem, który jest osiągalny tylko przez zaporę, używa protokołu TCP do połączenia się z serwerem SOCKS, negocjuje z serwerem metodę uwierzytelniania, która ma być użyta, uwierzytelnia się wybraną metodą, a następnie wysyła żądanie przekazania. Serwer SOCKS ocenia żądanie, zwykle na podstawie adresu źródłowego i docelowego, i albo ustanawia odpowiednie połączenie, albo je odrzuca.
Skrót: –
